maj 1946

Działaniem poprzedzającym powstanie drużyny harcerzy i drużyny harcerek była grupa dziewcząt pracująca pod przewodnictwem dh Kupsiówny w Szkole Powszechnej nr 1 w relacjach seniorów mogło by ć to w okolicy maja 1956. Ta drobna harcerka miała za sobą doświadczenia wojenne oraz pobyt w obozie koncentracyjnym gdzie działała w konspiracyjnej drużynie harcerek (być może w Tajna (Żeńska) Drużyna Harcerska “Mury” w Ravensbruck).

czesia1

Głównym inicjatorem działań harcerskich byli rodzicie skupieni w Komitecie Rodzicielskim, którzy chociaż pochodzili z różnych części przedwojennej Polski, mieli styczność z harcerstwem i znali jego wartość wychowawczą.

wrzesień 1946

W książce „Z dziejów oświaty Świnoujskiej” można odnaleźć zapis:

Z początkiem roku szkolnego we wrześniu 1946 w Szkole Podstawowej 1 w Świnoujściu powołano do życia ZHP, zaś sztandar ufundował harcerzom Komitet Rodzicielski.

W [Państwowym Gimnazjum i Liceum] otwartym we wrześniu 1946 r. wśród uczniów gimnazjum i liceum zrodził się pomysł założenia drużyn harcerskich.

Należy uznać, że było to jedno środowisko w dwóch szkołach, do wspomnianej grupki dołączyli przedwojenni harcerze i zaczęli organizować się w drużyny.  Tym samym pierwszą drużyną harcerską w środowisku powstałą w budynku przy ulicy Narutowicza 10 była drużyna, z której rozwinęło się nasze środowisko.

czesia2

grudzień 1946

I Męska Drużyna Harcerska im. Zawiszy Czarnego, bo tak się nazywała, powstała pod koniec roku 1946, dokładna data nie jest znana (seniorzy wskazują że był to pierwszy weekend grudnia – stąd święto szczepu odbywa się w tym samym terminie). Wiemy zaś, iż była zespołem tradycyjnym i w znacznym stopniu elitarnym, skupiającym przede wszystkim młodzież z najlepszych i najzamożniejszych rodzin miasta. Przyjęła imię rycerza Zawiszy Czarnego, który miał tu już swoją ulicę (dziś kard. S. Wyszyńskiego). Nosiła niebieskie chusty, występowała ze sztandarem oraz
proporcami zastępów i dzieliła się na trzy zastępy obejmujące także starszych chłopców z Publicznej Szkoły Powszechnej Nr 1 z ul. Piastowskiej
nr 55:

  • I Zastęp Harcerzy „Gryfici” — kolor zastępu niebieski
  • II Zastęp Harcerzy „Orły” — kolor zastępu czerwony
  • III Zastęp Harcerzy „Żubry” — kolor zastępu biały

 

Do najbardziej znanych i do dziś pamiętanych harcerzy tej drużyny, należał tajemniczy pierwszy drużynowy, druh Jerzy Kobylański. Był drużynowym w latach 1946—1949. Jego osoba była niewątpliwie ciekawą, wręcz zagadkową postacią. Urodził się w 1930 roku we Lwowie, skąd wyniósł tragiczne doświadczenia okupacji sowieckiej i niemieckiej. Był zdeterminowany w dążeniu do celów. Z daleka wyróżniał się noszoną, na co dzień amerykańską bluzą wojskową. Drużyna wiedziała, że drużynowy musiał być w podchorążówce AK i tym samym ukończył szaroszeregową Agrykolę. Mieszkał z matką przy ul. Chopina. Inni znani druhowie należący do tej drużyny to trzej bracia: Wojciech (najstarszy), Andrzej i Michał Mrozińscy, synowie właściciela Apteki „Pod Orłem”, Janusz Bucki oraz Tadeusz Goliński.

Obraz 014

1947

Również owiany legendą pozostaje pierwszy sztandar w środowisku. Zainicjowany przez Komitet Rodzicielski w SP 1 i przez niego ufundowany był przypuszczalnie najważniejszym symbolem w drużynie dh. Kupsiówny – która została zastępowa żeńskiej drużynie. Następnie przeszedł do pierwszej Żeńskiej Drużyny Harcerek prowadzonej przez dh. Marię Siwczyńską, aby stać się sztandarem całego środowiska w tym harcerzy. Ze źródeł wiadomo, że sztandar istniał już w maju 1947 aż do ukrycia w 1950, niestety nie do końca znany jest jego wygląd i dalszy los. Na fotografiach widać, że na awersie znajduje się biały orzeł bez korony, co w tamtym czasie jest zrozumiałe, zaś na rewersie przypuszczalnie na jasnym tle znajduje się krzyż harcerski oraz możliwy jest napis „Ojczyzna, Nauka, Cnota”. Nie do określenia jest głownia sztandaru.

DSC01356

image006

DSC01356

Visits: 43

Facebook Comments