Święto Szczepu

2 grudnia spotkaliśmy się by, jak co roku, wspólnie obchodzić Święto Szczepu. Tym razem postanowiliśmy, że tegoroczne Święto jak i cały rok pracy będzie związane ze 100 leciem odzyskania przez Polskę Niepodległości.

Święto Szczepu to wydarzenie, które pozwala nam wrócić do historii Szczepu i działających w nim drużyn. Pierwsze wzmianki o działalności harcerzy w szkole datuje się na 1946 rok. Pierwszą znaną harcerką była Czesława Kupśówna któta prawodopobnie w realiach obozu koncetracyjnego poznaje harcerstwo i na wiosne 1946 zastęp harcerek. Zauważalne jest, że w początkach naszego środowiska założyciel dh. Jerzy Kobylański, który zebrał chłopców w drużynę i Maria Siwczyńska, która zorganizowała drużynę harcerek nawiązali mocno do tradycyjnego modelu harcerstwa.

Drużyna harcerek jak i harcerzy uznawane były za środowiska niechętne nowej komunistycznej władzy. Pomimo likwidacji harcerstwa w 1950 roku przez władze komunistyczne i utworzeniu Organizacji Harcerskiej Związku Młodzieży Polskiej (później Organizacji Harcerskiej Polski Ludowej) w Szkole Podstawowej nr 1 harcerstwo nie traci swojej tradycyjnej formy na ile to możliwe dzięki kierowniczce szkoły, a zarazem instruktorce harcerskiej Wilhelminie Ginter. Po odrodzeniu harcerstwa 1956 roku instruktorom harcerskim udaje się bardzo szybko przywrócić jego tradycyjną formę. Dokumenty szkolne potwierdzają powstanie szczepu z inicjatywy szkoły w 1960r wraz z pierwszym szczepowym pwd. Jerzym Pecoltem. We wrześniu 1964 Hufiec przyjął szczep do ZHP i powołał III Szczep Harcerski „Słowianie”.
W latach 80-tych “Słowianie” włączają się w odnowę skomunizowanego ZHP, harcerze zdobywają tradycyjne stopnie, składają przyrzeczenie “na służbę Bogu i Polsce…”, nie zaś na „wierność w sprawie socjalizmu”. W drużynach wędrownicy mieli dostęp do wydawnictw drugiego obiegu, biorą udział w wydarzeniach niezależnego harcerstwa na terenie Polski. Szczep organizuje samodzielne obozy i zimowiska. Nie widzą szans na od politycznienie harcerstwa buduje ZHR.

Po latach chudych, gdzie pomiędzy rokiem 1996 a 2006, pozostaje ze szczepu kilku instruktorów oraz działający zastęp „Czarne Jastrzębie” następuje odrodzenie harcerstwa w Szkole Podstawowej nr 1. Środowisko odszukuje i odświeża kontakty z harcerzami od 1946r. Nasze święto szczepu nie jest tylko dniem wspomnień, podczas którego pielęgnuje się wyłącznie przeszłość. Każdego roku jest to okres podsumowania pracy i planów na przyszłość. Jest czas na podziękowanie wszystkim zaangażowanym w pracę naszego środowiska. Takim osobom wręczane są dyplomy uznania, goście zaś mają okazję do poznania środowiska i powiedzenia kilku słów.

Gościliśmy Dyrektora Szkoły nr 1 Jarosława Lipińskiego czy też przestawicieli Stowarzyszenia Pomocy Osób Niepełnosprawnych, a także naszych harcerskich przyjaciół 230 Gorzowską Drużynę Harcerzy “Rysie” im. Andrzej Romockiego “Morro”

Na harcerskim kominku harcerki i harcerze słuchali opowieści z danych lat, zaś na wystawie harcerskich zdjęć podziwiali dawne i współczesne czasy. Z okazji 71-lecia odbyła się projekja filmu z LXX. Obóz Szczepu “Bieszczadzka Landryna” – Der Pfad zum Abenteuer, Jest film dokumentalny – Praca dyplomowa studentów Berlińskiej Studiengang Screen Based Media an der Beuth-Hochschule für Technik w reżyserii naszej harcerki Weronika Kleinhenz (13 Świnoujska Drużyna Wędrowniczek “Koniczynki” im. Zawiszy Czarnego). Praca prezentuje początki obozu szczepu we wsi Czeremcha na pograniczu Bieskidu Niskiego z Bieszczadami niedaleko Słowacji w ujęciu aspektów wychowawczych ZHR w tym roli jaką pełni obozu harcerski.

W ramach programu ZHR Niepodległa odbył się turniej piłki nożnej w biało-czerownych storjach, konkurs wzorowany na teleturnieju “Kocham Cię Polsko”. W nocy zaś wędrownicy udali się na “fotosafari” bo patriotycznych miejscach w naszym mieście wykonując zdjęcia nocą. Całość wieńczyła niedzielna msza św. w Kościele Garmizonowym. SGO podarowało nam drukarkę do harcówki