3 Szczecińska Drużyna Harcerek „Połabianki” im. Olgi Małkowskiej
– Połabianki: nazwa pochodzi od plemienia słowiańskiego Połabianie. Zamieszkiwali one tereny na zachód od Szczecina.
Barwy drużyny to czarna chusta z zieloną i białą obwódką. Gdy chusta jest nałożona na mundur biała obwódka znajduje się po lewej stronie, od krzyża harcerskiego i od serca, mówi o tym, że mamy być dobrymi ludźmi, o tym, że nasze działania mają być szczere. Zaś zielona obwódka jest po stronie prawej, przypomina nam że Połabianom jak i każdemu plemieniu słowiańskiemu bliska jest natura, las.
– na plakietce drużyny znajduje się:
Drzewo- świerk, żebyśmy pamiętały, że bliska nam jest natura i powinno się wśród niej spędzać jak najwięcej czasu
Połowa lilijki z numerem 3- taką lilijkę, tylko, że pełną z numerem 13 noszą harcerki z 13 ŚDH „Koniczynki” z których się wywodzimy
13 czerwonych korali- symbolizują naszą bohaterkę drużyny, Olgę Małkowską, która nosiła takie korale, a jest ich 13 bo taki jest numer drużyny z której się wywodzimy.
Nazwa drużyny- POŁABIANKI
– nasza obrzędowość i zwyczaje są związane z lasem, staramy się jak najwięcej czasu spędzać na łonie natury, nazwy zastępów to rzeczy, które można spotkać/znaleźć w lesie. Hymnem drużyny jest piosenka „Las i ziemia”
– drużyna powstała w 2012 roku 23 kwietnia w dzień św. Jerzego. Drużyna powstała z dwóch zastępów działających w 13 Świnoujskiej Drużynie Harcerek „Koniczynki” im. Zawiszy Czarnego: IV Zastępu Wędrowniczek „Anemone” i VI Zastępu Harcrek „Wrzosy”. Zastęp „Anemone” powstał w grudniu 2008 roku, zaś „Wrzosy” w czerwcu 2011 roku. Pierwsze barwy drużyny zostały nadane 27 maja. Podczas LX. Obozu Szczepu „Arkoński Ogień” w Kołonicach zostałyśmy przyjęte do III Szczepu Harcerskiego „Słowianie” ZHR im. Zawiszy Czarnego
Bohaterka drużyny: Olga Drahanowska-Małkowska
Olga Drahanowska urodziła się 1 września 1888 roku w Krzeszowicach, zmarła 15 stycznia 1979 roku w Zakopanem. Tego samego dnia tylko, że w 1919 roku zginą jej mąż Andrzej Małkowski, założyciel harcerstwa na ziemiach polskich. Olga prowadziła pierwszą drużynę harcerek w historii: III Lwowską Drużynę Skautek im. Emilii Plater (100stąd też nasza drużyna ma numer 3). Ze względów zdrowotnych przeprowadziła się z mężem do Zakopanego. Z powodów związanych z wojną często się przeprowadzała, zamieszkiwała mn.: Szwajcarię, USA, Francję, Wielką Brytanię. W 1961 roku powróciła do Polski. Szczególną opieką otaczała dzieci, nawet, gdy jej samej było trudno. Miała jedno dziecko, syna Lutyka. Potrafiła grać na fortepianie, pisała wiersze, dopisała refren do tekstu hymnu harcerskiego i dopasowała melodię.
Views: 13
