Dzień Mężczyzny dziś się święci,
Więc życzymy Wam tego, co Was kręci:
Full zabawy, dobrych chęci,
Niech Was licho złe nie nęci,
„Złe” przygody niech Was miną
Oraz troski w dal odpłyną.Wam życzą ciągle w Was wpatrzone Słowiańskie Harcerki
Ps. Dzieci wiedzą najlepiej jacy jesteście ! 🙂
Visits: 90
Jest taki dzień…….drogie druhny w dniu Waszego święta wszystkiego co najpiękniejsze, uśmiechu na twarzy , samych przyjaciół wokoło i spełnienia marzeń życzą szczepowii słowiańscy maili i duzi druhowie.
Przesyłamy każdej zuchence, druhence i instruktorce po białym kwiatku patrz wyżej ?. A dziś już zapraszamy na spotkanie do harcówki – chłopaki.
PS. W komentarzu zostaw życzenia druhu!
Visits: 116
http://www.tvswinoujscie.pl/player/embed/605/c68027b87a5225073dbba9c997054ac232ee2016
13 ŚDW “Ptaki” zaprosili dziś przed południem do oglądania wystawy plenerowej poświęconej żołnierzom wyklętym. Wystawa została przygotowana z okazji Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych i stanowiła część większego projektu wędrowników pod nazwą Namioty wyklętych. Podobnie jak w roku poprzednim mieszkańcy mieli oglądać zdjęcia, eksponaty i informatory w rozstawionych namiotach żołnierskich. Namiotów nie było niestety mróz pokrzyżował plany i ławek nie udało się okręcić od podłoża.
W związku z odmowną decyzją w sprawie namiotów, wystawa na placu wolności ograniczyła się do kilku wolno-stojących tablic i miejsca przypominającego krąg ogniska polowego. Najważniejszym jednak elementem harcerskiej akcji była natomiast zbiórka, z której dochód przeznaczony jest na ekshumacje grobów żołnierzy wyklętych i poszukiwania miejsc pochówku.
Harcerze zbierali pieniądze do specjalnie oznaczonych puszek. Rozdawali także ulotki z informacjami o działalności Fundacji „Niezłomni”. Dla harcerzy i harcerek z ZHR udział w tej akcji to nie tylko sprawdzenie terenowej sprawności ale przede wszystkim okazja do sprawdzenia wiedzy historycznej i patriotycznej.
Mieszkańcy chętnie włączyli się do akcji. Z naszych obserwacji wynika, że wzbudziła ona zainteresowanie nie tylko starszej generacji ale również młodszych świnoujścian.
Dla harcerzy to pamięć o tych co polegli w harcerskich mundurach, o Harcerzach Wyklętych W okresie stalinizmu (lata 1949-1956) działało ok. 100 organizacji tzw. “drugiej konspiracji harcerskiej” w większości bez broni lub z nieliczną bronią przechowywaną na wypadek wybuchu III wojny ewentualnie używanej celem szkolenia.
Zobacz film:
W większym stopniu pojawiały się cele wychowania patriotycznego, a nawet w wielu organizacjach oddziaływania na młodzież nie zrzeszoną i społeczeństwo. Powszechnie posługiwano się ulotkami i napisami na murach. Eksplozja powstawania nowych organizacji łączyła się z bezprawnym zlikwidowaniem ZHP w 1949 roku.
Niektóre harcerskie organizacje niepodległościowe z tego okresu poza działalnością niepodległościową prowadziły działalność harcerską.
Przyjmowano harcerską strukturę organizacyjną z podziałem na zastępy, drużyny, szczepy, hufce, a nawet sporadycznie do komendy chorągwi włącznie. Przeprowadzano biegi harcerskie w terenie na stopnie harcerskie, wydawano rozkazy, mianowano funkcyjnych, przyznawano stopnie harcerskie. Szkolono harcerzy w łączności, terenoznawstwie i samarytance.
Harcerze ginęli w walce lub zdekonspirowani przez służby bezpieczeństwa przechodzili wieloletnie, brutalne śledztwa. Wywożeni byli na wschód, gdzie ślad po nich ginął. Harcerskie pokolenie Kolumbów i ich młodsi koledzy wychowani zostali w tradycji powstańczych walk o niepodległość Polski. Trudno ustalić pełną liczbę uczestników “drugiej konspiracji harcerskiej”, ale pewien obraz daje liczba 2997 harcerek i harcerzy uzyskana z akt sądowych i rejestrów skazanych.
Już niedługo 2 i 3 maja, 15 sierpnia, 11 listopada… co łączy te daty? Niepodległość.
Zobaczcie film o programie Niepodległa 1918-2018, który wspólnie realizujemy w roku 100-lecia odzyskania przez Polskę Niepodległości!
Zapraszamy do wspólnego przeżywania.
Visits: 190
Odbył się ślub Natalii i Karola – sto lat młodej parze !
Aby złożyć życzenia Natalii i Karolowi (Karol był Drużynowym Ptaków, Natalia była przyboczną w Koniczynkach) nasza szczep układał życzenia i wspomniała które to już szczepowe małżeństwo. To zupełnie naturalne, ot, w szczepie: dh. Antoni i Teresa, Arek i Asia, Ania i Michał, Przemek i Kasia … Listę “naszych” małżeństw można kontynuować. Czasem bywało tak, że nasi wychowankowie spotkali się po latach i zostawali ze sobą na zawsze.
Nic dziwnego – wspólne przeżycia, obozy, akcje, ogniska i obieranie ziemniaków, rajdy i dyskusje łączą. Połączyły, połączyły Natalię i Karola. Długo trwało, zanim powiedzieli przed ołtarzem sakramentalne “Tak”. Ale w kościele zapewne głośno zabrzmiały słowa: “biorę Ciebie za żonę/męża…” – wypowiadane przez młodych. Teraz trzeba im życzyć, aby byli w stosunku do siebie cierpliwi, oddani sobie, by kochali się długo, przez całe życie. A nie jest to łatwe, nawet w naszej harcerskiej gromadzie zdarza się, iż po jakimś czasie zaczynamy iść innymi drogami.
Kolejka chcących złożyć życzenia była wyjątkowo długa. Życzenia bardzo gorące. Młodzi uśmiechnięci i wzruszeni. Cieszmy się, że mamy jeszcze jedno harcerskie małżeństwo “na całe życie”. Jesteśmy z Wami – wszystkiego najlepszego!
Visits: 217
Dzisiaj odbył się mecz z X SH “Gniazdo” ZHP w Międzyzdrojach. Nasze reprezentacje spotkały się o godzinie 9.40 pod przeprawą promową “Bielik”, pełni nadziei i pełni wrażeń co nas dzisiaj spotka. Już o 10.30 byliśmy na miejscu. Po wyjściu z autobusu, oznajmiono nam, że odbędzie się gra, która umożliwi nam poznanie w minimalnym stopniu miasta. Po dwóch godzinach, wrócilismy na dworzec PKP i wyruszyliśmy do Szkoły, gdzie odbył się mecz. Gdy przyszliśmy na miejsce, szybko przebraliśmy się w stroje sportowe. Wychodząc spotkaliśmy nasze dzielne zuchenki i zuchy, które przybyły na miejsce z dh. Marcinem. Po chwili wszyscy byli już gotowi na sali gimnastycznej. Po wytłumaczeniu zasad konkurencji ruszyliśmy na swoje boiska. Zuchy wraz z zuchenkami grały w “zbijaka”. Natomiast harcerki i wędrownicy grali w siatkówkę, a harcerze w piłkę nożną. Na koniec zostały dane dyplomy i związany wspólny krąg. Zabawa była świetna oraz mamy nadzieję, że się powtórzy.
Warto dodać że DMB obchodzone jest i wspomniane przez najwyższe władze RP
Prezydent RP
Premier RP
Visits: 95
STACJA II – Jezus bierze krzyż na ramiona.
W dniu 7 września 1939 r. wojska niemieckie wkroczyły do Torunia. Ks. Stefan Wincenty w tych dniach czynnie uczestniczył nie tylko w wypełnianiu posługi duszpasterskiej, ale jako harcerz, kapelan Chorągwi Pomorskiej, odważnie niósł pomoc zdezorientowanym w obliczu niemieckiej agresji ludziom.
Możliwość jego uwięzienia była bardzo duża. Kiedy różne osoby ostrzegały go o tym zagrożeniu oraz nakłaniały do ucieczki on zdecydowanie odmówił do końca pozostając w parafii, gdzie odważnie wypełniał swoje kapłańskie powołanie.
“Ktoś inny na miejscu Jezusa zacząłby przeklinać, złorzeczyć, próbowałby stawiać opór. Ty… milczałeś! Milczenie jest językiem miłości. Nie zrozumieli Twojego milczenia, bo nie wiedzieli, co znaczy słowo: miłość”.
W progach kościoła garnizonowego, 23 lutego przypadła 73. rocznica śmierci Patrona Harcerstwa – podharcmistrza Wincentego Frelichowskiego, który ma tam swój mały ołtarz. Na zaproszenie harcerzy pojawili sie mieszkańcy, kuracjusze oraz Seniorzy Harcerscy z Harcerskiego Kręgu Seniorów “Kotwica” (w tym nasi seniorzy szczepu) do wspólnego przeżywania jego świadectwa. W Kościele Garnizonowym o godzinę 18.20 w dniu 23 lutego – piątek odbyła się wspólna droga krzyżowa.
Błogosławiony ksiądz podharcmistrz Stefan Wincenty Frelichowski
urodził się 22 stycznia 1913 w Chełmży. W wieku 9 lat został ministrantem. W dniu 21 marca 1927 wstąpił do Harcerstwa, do 2 Pomorskiej Drużyny Harcerzy im. Zawiszy Czarnego w Chełmży (Toruński Hufiec Harcerzy). 26 czerwca 1927 złożył przyrzeczenie harcerskie (krzyż harcerski L. 632 seria XXXII). Zdobywa kolejno stopnie harcerskie, w końcu zostaje drużynowym. Drużynę prowadził do sierpnia 1931. W czerwcu 1931 zdał maturę, a jesienią wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Pelplinie. Latem 1935 prowadził 20 osobową grupę harcerzy na Jubileuszowym Zlocie Harcerstwa w Spale. 14
marca 1937 przyjął święcenia kapłańskie. Pełnił obowiązki sekretarza i kapelana biskupiego, a od 1 lipca 1938 wikariusza parafii pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Toruniu. Dał się poznać jako wzorowy
kapłan, opiekun chorych, przyjaciel dzieci i młodzieży, organizator prasy kościelnej i działacz misyjny. Jednocześnie pełnił funkcje kapelana Pomorskiej Chorągwi Harcerzy. W dniu wybuchu II wojny światowej był w Pogotowiu Harcerek i Harcerzy. 11 września 1939 został aresztowany przez Gestapo – przyczyną była jego przedwojenna działalność w harcerstwie i silny wpływ na młodzież. 8 stycznia 1940 został przewieziony do obozu przejściowego w
Gdańsku-Nowym Porcie, a po kilku dniach do znajdującego się w stadium organizacji obozu koncentracyjnego w Stutthofie. 6 kwietnia 1940 zostaje wywieziony do obozu koncentracyjnego Sachsenhausen, zaś w połowie
grudnia 1940 wywieziono go do obozu w Dachau. Pomimo ekstremalnych warunków pełnił nadal posługę kapłańską. Organizował wspólne modlitwy, spowiadał, sprawował potajemnie msze i rozdzielał komunię. Na
przełomie 1944/45 w obozie wybuchła epidemia tyfusu. Władze obozowe nawet nie próbowały z nią walczyć; poprzestały na odizolowaniu zarażonych baraków drutem kolczastym i postawieniu straży. Nazywany przez przyjaciół „Wicek” zaangażował się w pomoc chorym, udało mu się zachęcić do tego 32 innych kapłanów. Podczas udzielania tej dobrowolnej pomocy chorym współwięźniom sam zaraził się tyfusem plamistym, który w połączeniu z zapaleniem płuc, doprowadził w dniu 23 lutego 1945 do jego śmierci przed wyzwoleniem obozu. Władze obozowe w uznaniu odwagi, łamiąc obowiązującą praktykę, zgodziły się przed kremacją na wystawienie zwłok ks. S. W. Frelichowskiego na widok publiczny, w wyłożonej białym prześcieradłem i udekorowanej nawet kwiatami trumnie.
Proces beatyfikacyjny rozpoczęty został w Pelplinie w 1964 r. 7 czerwca 1999 podczas pobytu w Toruniu, Jan Paweł II dokonał beatyfikacji Sługi Bożego ks. S. W. Frelichowskiego oraz ustanowił wspomnienie bł. ks. S. W. Frelichowskiego na dzień 23 lutego. Jako jedyny męczennik z II wojny światowej zamordowany w obozie koncentracyjnym, po którym zachowały się relikwie. Przechowywane są one w ścianie sanktuarium, a także w
relikwiarzu w Katedrze Polowej Wojska Polskiego.
“Zwracam się także do całej rodziny polskich harcerzy, z którą nowy błogosławiony był głęboko związany. Niech stanie się dla Was patronem, nauczycielem szlachetności i orędownikiem pokoju i pojednania.”
— Jan Paweł II, Homilia wygłoszona podczas uroczystości beatyfikacyjnych, 7 czerwca 1999.
Visits: 113
